کد مطلب:227877
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:142
روضه ی پاک رضا
گوهر افشان كن ز جان ای دل كه می دانی چه جاست
مهبط نور الهی روضه ی پاك رضاست
در دریای فتوت گوهر كان كرم
آن كه شرح جود آباء كرامش هل اتاست
قبه ی گردون ندارد قدر خاك درگهش
یا رب این فردوس اعلی یا مقام كبریاست
مقتدای شرق و غرب و پیشوای بر و بحر
خود چنین باشد كسی كو نور پاك مصطفاست
قبه ی پر نورش از رفعت سپهر دیگری است
و اندرو ذات پر انوارش، چون مهر اندر سماست
طاعت صد ساله گر باشد به وزن كوه طور
چون كند ایزد تجلی بی هوای او هباست [1] .
[ صفحه 147]
[1] ابن يمين فريومدي.