کد مطلب:227877 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142

روضه ی پاک رضا
گوهر افشان كن ز جان ای دل كه می دانی چه جاست

مهبط نور الهی روضه ی پاك رضاست



در دریای فتوت گوهر كان كرم

آن كه شرح جود آباء كرامش هل اتاست



قبه ی گردون ندارد قدر خاك درگهش

یا رب این فردوس اعلی یا مقام كبریاست



مقتدای شرق و غرب و پیشوای بر و بحر

خود چنین باشد كسی كو نور پاك مصطفاست



قبه ی پر نورش از رفعت سپهر دیگری است

و اندرو ذات پر انوارش، چون مهر اندر سماست



طاعت صد ساله گر باشد به وزن كوه طور

چون كند ایزد تجلی بی هوای او هباست [1] .





[ صفحه 147]




[1] ابن يمين فريومدي.